Προτεραιότητα στις Μητέρες, με κατανόηση και σεβασμό προς στην απόφαση τους να βοηθήσουν τον Θεό σ' αυτήν την δύσκολη συγκυρία για την Ελληνική Κοινωνία. Λίγα ζευγάρια αποφασίζουν για να φέρουν ψυχές στον Κόσμο. Τα βλαστάρια τους πρέπει να τρέφονται σωστά και όχι καταναλωτικά, ώστε να είναι υγιή και προστατευμένα. Νομίζουμε, δεν είμαστε ειδικοί.
Παρουσιάζουμε λοιπόν το θέμα μέσα από την σελίδα choosehappiness4u.wordpress.com
Ο γιος μου θηλάζει για παραπάνω από δύο χρόνια, θέλοντας να πιστεύω ότι είμαστε κοντά στον αποθηλασμό. Στο παρόν κείμενο θα μεταφέρω την εμπειρία μου -και μόνο αυτή- και θα αναφερθώ στα πλεονεκτήματα, στις δυσκολίες και στους μύθους του θηλασμού.
Πρώτα, όμως, μια διευκρίνιση: Υπάρχει ο «ρατσισμός του θηλασμού» και ο «ρατσισμός του μη θηλασμού». Τελευταία, μάλιστα, έχω διαπιστώσει ότι ανθίζει ο δεύτερος. Και κάπου εκεί φορτώνουμε τις μαμάδες τύψεις, ενοχές, ανασφάλειες, φοβίες… 'Ό,τι δεν χρειάζονται… Κοινώς κάνουμε τα πάντα για να μην καταφέρουν να θηλάσουν. Πάγια θέση μου, λοιπόν, είναι ότι ο θηλασμός είναι ένα ταξίδι για δυο. Μια μέλλουσα μαμά έχει υποχρέωση να ενημερωθεί για το θηλασμό και ίσως να τον δοκιμάσει. Από εκεί και πέρα εκείνη θα αποφασίσει ποιον δρόμο πρέπει και μπορεί να ακολουθήσει…
